Korzenie Taekwon-do

W VI w. Półwysep Koreański był podzielony na trzy królestwa: Silla, Koguryo i Paekche.
Najmniejsze z nich, Silla, było nękane najazdami przez swych dwóch silniejszych sąsiadów.

Przyczyniło się to do powstania elitarnego korpusu oficerskiego, złożonego z młodych arystokratów, zwanego Hwarang („Kwiat młodego rycerstwa”). Szkolili się oni we władaniu łukiem, włócznią i mieczem, a także, choć w mniejszym stopniu, w walce wręcz. Dbali o rozwój moralny i przestrzegali kodeksu etycznego. Ich determinacja i skuteczność przyczyniły się do zjednoczenia Półwyspu Koreańskiego.

W kolejnych wiekach upowszechniła się sztuka walki zwana Taek Kyon. Oparta była na rytmicznym poruszaniu się poprzez uginanie kolan i pochylanie ciała. Techniki obejmowały głównie kopnięcia wykonywane po linii okrężnej i podcięcia w celu przewrócenia przeciwnika. Szczególną cechą był brak technik obronnych - reakcją na atak miał być również atak. Oprócz sztuki Taek Kyon, popularna była także walka na pięści zwana Soo Bak Gi.

Narodziny i młodość gen. Choi Hong Hi

Generał Choi Hong Hi urodził się 9 listopada 1918 r. w Ha Dae w Północnej Korei. W wieku 12 lat został wyrzucony ze szkoły za agitację przeciwko władzom japońskim okupującym Koreę. Kontynuował naukę u prywatnego nauczyciela kaligrafii Han Il Dong, który uczył go także Taek Kyon - narodowej sztuki walki zakazanej przez okupanta. W 1937 r. wyjechał na studia do Japonii, gdzie trenował Karate Shotokan uzyskując stopień II Dan. Techniki Karate wraz z technikami Taek Kyon stały się początkiem współczesnego Taekwon-do.

Rozwój sztuki walki

W 1941 r., gdy Japonia przystąpiła do wojny, Choi Hong Hi został wcielony do armii japońskiej i skierowany do Pyongyang w Korei. Za organizowanie ruchu niepodległościowego został internowany i osadzony w więzieniu. Dla utrzymania dobrej kondycji ćwiczył najpierw samotnie w celi, a później razem z więźniami i strażnikami na dziedzińcu więzienia.

W sierpniu 1945 roku, wraz z zakończeniem wojny, został zwolniony z więzienia i skierowany do armii koreańskiej. Robił tam karierę wojskową i jednocześnie pracował nad swoją sztuką walki, popularyzując ją wśród żołnierzy.

Powstanie i popularyzacja Taekwon-do

11 kwietnia 1955 komisja utworzona przez generała Choi, składająca się z czołowych instruktorów, historyków i działaczy społecznych zadecydowała o przyjęciu nazwy Taekwon-do. W kolejnych latach dzięki podróżom generała i drużyny pokazowej po całym świecie następowała coraz szersza popularyzacja Taekwon-do.

22 marca 1966 powstała Międzynarodowa Federacja Taekwon-do (International Taekwon-do Federation). W 1974 roku rozegrano I Mistrzostwa Świata w Taekwon-do w Montrealu.

Generał Choi Hong Hi gościł wielokrotnie w Polsce. Po raz pierwszy w maju 1978 roku z grupą pokazową, później w latach 90. systematycznie odwiedzał Polskę prowadząc seminaria i przekazując coraz to nowe tajniki opracowanej przez siebie sztuki walki.

Śmierć generała

Generał Choi Hong Hi zmarł 15 czerwca 2002 w Phenianie w Korei Północnej przeżywszy 84 lata. Kilka miesięcy wcześniej był operowany z powodu raka żołądka. Nastąpił nawrót choroby i przerzuty. Mając przed sobą niewiele życia 12 maja 2002 roku wrócił do Korei, aby umrzeć w miejscu gdzie się urodził.

Dziedzictwo generała

Oczywiście na tym nie kończy się historia Taekwon-do. Można wręcz stwierdzić, że życie gen. Choi Hong Hi napisało jej zaledwie pierwszy rozdział. Założyciel pozostawił ludziom wartościowy sposób na życie.

Adepci Taekwon-do uczą się nie tylko samoobrony, ale również dyscypliny wewnętrznej, poprawiają kondycję i propagują normy moralne. Poprzez wytrwały trening fizyczny i psychiczny, każdy z nas może wnieść swój wkład w budowanie lepszego świata. Ideę tę trafnie ujmuje jedna ze złotych myśli Generała Choi Hong Hi:

„Dobry człowiek w połączeniu z dobrą techniką

- oto istota prawdziwego Taekwon-do.”

Przygotował i opracował Adam Kasprzykowski